Μουσική παράδοση

Για τα Αξιωτάκια (Αξιώτες, αποκαλούνται στην καθομιλουμένη οι κάτοικοι της Νάξου) λένε ότι βγαίνουν χορευτές απ’ την κοιλιά της μάνας τους αφού μαθαίνουν τόσο νωρίς το χορό, σαν να έχουν τον ρυθμό καταγραμμένο στα κύτταρα τους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι μεγάλες μουσικές οικογένειες που κράτησαν ζωντανό το νησιώτικο τραγούδι (Κονιτόπουλοι, Χατζόπουλοι, Κουκουλάρηδες), κατάγονται από τη Νάξο. Σήμερα στη Νάξο το νησιώτικο τραγούδι είναι ακόμα ζωντανό. Στον Κινίδαρο, στην Κωμιακή, στην Κόρωνο, στ’ Απεράθου υπάρχουν ολόκληρες οικογένειες μουσικών τραγουδιστάδων, οργανοπαικτών και στιχοπλόκων.

 

 

 

 

Τα λαϊκά μουσικά όργανα που δέθηκαν με τη Νάξο είναι το σουβλιάρι (φλογέρα), το ντουμπάκι (τύμπανο), η τζαμπούνα, το βιολί και το λαούτο. Το σουβλιάρι συμμετείχε σε γλέντια μέχρι και τις πρώτες δεκαετίες του 1900. Η τσαμπούνα παίζει τον πρώτο ρόλο στις γιορ στο βιολί. Σήμερα οι τσαμπούνες χρησιμοποιούνται στα γλέντια της παρέας στα σπίτια και στις Απόκριες. Στη συνέχεια αναλαμβάνουν τον πρώτο ρόλο το βιολί και το λαούτο, που ήρθαν στη Νάξο από το «δρόμο» της Μ. Ασίας. Τα όργανα αυτά (ιδιαίτερα το βιολί) αγαπήθηκαν πολύ από τους Ναξιώτες και σφράγισαν την “μουσική” ζωή των νησιωτών, τον τελευταίο αιώνα.
Αν σας δοθεί η ευκαιρία να βρεθείτε σε νη­σιώτικο πανηγύρι, θα ανακαλύψετε την ομορφιά της Ναξιώτικης μουσικοχορευτικής παράδοσης.